باران

 

         اُقلّل ما بی فیک و هو کثیــــر        و ازجر دمعی فیک و هو غزیر
         و عندی دموع لوبکیت ببعضها        لفــــــاضت بحور بعدهن بحور

---

پی نوشت : آنچه را که من در تو دارم کم می شمارند ، در حالی که زیاد است .

به چشم بارانی ام طعنه می زنند که کم اشک است

مرا اشک هایی است که اگر گریه ساز کنم ، به سختی از آن ، دریا در دریا جوش خواهد زد .

 

اعتراف نوشت : من هیچ ام ، هیچ ... انا العبد الحقیر ، متى انتبه ؟